شیشه قلب من از سنگ دلت ساخته شد ،

زین سبب یکتا بود …

صیقلی یافت به آب دیده ،

زین سبب زیبا بود …

دید از دور دلت را و دوید ،

بس که او شیدا بود …

و یکی بوسه بزد بر دلکت ،

چون که بی پروا بود …

ناگهان سنگ دلت قلب مرا سخت شکست ،

شیشه نا پیدا بود!

و دلت هیچ نگفت ، حتی آه!!

چون که از خارا بود …